SERIJA TRT (Turske radio-televizije) o Naseru Oriću koja zločinca predstavlja kao “heroja koji je promenio tok rata” primer je korišćenja kinematografije kao “umetnosti za nepismene” i zloćudno kreiranje javnog mnjenja.

ПО РЕЦЕПТУ ХИТЛЕРОВЕ НЕМАЧКЕ: ТВ серија о Насеру Орићу као ратни поклич

Novosti

 Tu priču je započela Hitlerova Nemačka koja je radi širenja rasističke ideologije i pripreme rata stvorila najveću filmsku produkciju tadašnjeg sveta.

Da li novi balkanski sukob najavljuje i serija koja Orića predstavlja kao junaka borbe za muslimansku državu BiH? Za panislamističku publiku sigurno bi bilo prihatljivo da se u njoj prikažu i susreti Orića sa novinarima “Toronto stara” i “Vašington posta”, Bilom Šilerom i Džonom Pomfretom, kojima se u svom srebreničkom štabu uređenom u islamističkom maniru hvalisao video-snimcima ubistava i obezglavljivanja Srba.

U vremenu izglasavanja skaredne rezolucije o Srebrenici u UN, američko-nemačkog pritiska na Republiku Srpsku i buđenja islamističkog terorizma u Srbiji, ova serija može postati inspiracija novim “šehidima”. To ne bi bilo iznenađenje, jer od devedesetih, kad god Zapad ratuje na Istoku, kao sada u Gazi, on islamski svet umiruje davanjem koncesija na Balkanu. Paralelno, Turska koja pokušava da se nametne kao svetski lider muslimana kao nekada Osmansko carstvo, nastupa sve oštrije kao branilac balkanskih “podanika”, nadmećući se za uticaj sa američkim saveznikom Saudijskom Arabijom, finansijera vahabizma koji je iz BiH krenuo u osvajanje Balkana.

Svrha serije o Oriću je u skladu i sa neoosmanističkom “Strategijom dubine” koja se smatra belom knjigom turske spoljne politike. Njen autor, bivši Erdoganov savetnik, ministar spoljnih poslova i premijer Ahmet Davutoglu, definisao je da Turska mora da bude prisutna na Balkanu jer “odbrana Istanbula počinje od Jadrana i Sarajeva”, da su Bošnjaci i Albanci kao “baštinici osmanskog nasleđa” stubovi turske spoljne politike na Balkanu, i da “turski interesi direktno zavise od jačanja tih zajednica”.